Dèliak (Meconio, Ratpenat) eta Dadavidek (Tiznao, Decurs, N.I.T, Ratpenat) osatzen duten Fogars de La Selvako bikoteak duela hamarkada bat baino gehiagotik hona iberiar DIYa ulertzeko oinarrizkoak diren bi talenturen arteko elkarketa gorpuzten du, biak Bartzelonako funtsezko kolektiboetako baten parte baitira, Ojalá estë mi bici, baita SubPost zigiluarena ere.
Baina kontuz, «nork»-ak ez dezala gure arreta «zer»-etik desbideratu, Caja de ordenación número 4 gaur egungo talde urratzaileenetako bat baita. Irmoki pertsonala den konboa da, eta bere musikak, irudimen poetiko hunkigarri eta idiosinkrasikoa proiektatzeaz gain, estilo zurrunetako konparazioetatik ihes egiten du. Dèliak eta Dadavidek genero musikala gainditzen dute arte eszenikoen, spoken word-en eta baita arte garaikidearen ezaugarriak txertatzeko.
Bi album argitaratu ditu (azkena, ‘Terra negra’, 2022koa), eta ezin konta ahala bira eta agertokiko kilometro bizkarrean dituztela, Caja de ordenación número 4-ren musika -eta haien zuzenekoak- esperientzia zirraragarria, azalezina, gordina eta larderiatsua da, baina, aldi berean, sofistikatua. Proposamen hori politikoa da, aldi berean filosofikoa, eta artea egoera garbian aztertzen du. Gaur egungo rock talde pertsonal bakarrenetako baten aurrean gaude. Bere kantuetan hainbeste egia eta edertasun zorrotz islatzen duen bikotea, gaur egungo kultur aisialdiko eszenan ia inork ikusten ez duena lortzeko gai dena… Hau da, gure sublimazioa bultzatzea. Gu aldatzea.
