Hamarkada bat baino gehiagoko ibilbidean, kontzertu ugari, lau EP eta bost album bildu ondoren, El relevo alemán erreferentziazko bandetako bat bihurtu da lurpeko eszena iberiarrean. Orain, Cristina Arroyo, JC Peña (Estoikov) eta Javier Otones (Tremolino, Soul rubbers) gure aurrean ditugu orain arteko diskorik onena eskuan, lehen play-tik gure irudimena zabal-zabalik uzten duen izenburu batekin.
Norbaitek esan zuen -El relevo alemánen diskoak Javier Ortizek soilik graba ditzake (…). Hala da, beste behin ere Estudio Brazil gai izan da zaplaztekoa bere horretan harrapatzeko, hirukote madrildarrak bere kontzertuen lehen lerroetan orraztuak atontzen dituen karraska irmo, zorrotz eta gogorra. Beste behin ere, urrezko soinua.
Gaiaren halako ikuspegian katramilaturik, bere bosgarren estudio-lanak, hala ere, badirudi bere soinuaren bide basatia estutzen duela, bidean ikasitako guztia melodikoki ezin hobeto kondentsatzeko. ‘Ética protestante’ garaitik eta, bereziki, 2015eko azken albumetik, ‘Liberación’.
Dinosauroak eta desagertutako beste fauna bat, metaletik eta Lehen Mundu Gerratik eroritako heroiak, Bigarrenaren hondamendiren bat… Tentsio eutsiarekin eta umore lotsagabearekin uztartzen diren tramak, abestiaren zenitera iritsi arte igarotzen ditugun garapen eta progresio guzti-guztietan. El relevo alemán uhal edo arnes orotatik askatzeko erabiltzen den eklosio elektrikoa lehertzen den tokian, gaia muskuluz, bolumenez gobernatzeko. Intuizio hutsa.
Izenburu misteriotsutik hasita eta kantuz kantu, erreferentzia zainduz beteta dago disko hau, entzute aktiboan zehar argitu beharreko material agorrezinez. JC Peñaren hitzetan -Gero eta gutxiago gustatzen zait letrei buruz hitz egitea, baina esan diezazuket hau dela gehien harrotzen nauen diskoa, eta horretaz ez dago zalantzarik (…). Orain zuen txanda da, gozatu.
