Ustekabeko pop parajeak, taldearen izenari justizia egiten diotenak
2017an argitaratutako izen bereko lehen albumarekin, eta 2022ko ‘Tréveris’ EParekin, Pandan-Lagl taldeak estudioko bigarren lana argitaratu du orain, ‘Teatro del absurdo’ izenekoa. Bere aurrekoa baino artikulatuagoa, askotarikoagoa eta anbiziotsuagoa den ‘Teatro del absurdo’ Javier Ortizek grabatu, nahastu eta masterizatua Estudios Brazil-en eta, oraingoan, alde teknikoa nabarmenagoa izan da. Besteak beste, bikoteak antzinako bost Roland eta Korg erritmo-kaxa eskuratu zituen, baita Casio MT-68 sintetizadore txiki eta zahar ere. Hori guztia antzinako gitarra eta anplifikadorez osatutako armategiarekin batera; izan ere, jakina denez, Cristina Arroyo eta JC Peña El relevo alemán madrildar talde gihartsuko kideak dira.
Azalean agertzen den izurritearen doktore maskara veneziar enigmatikotik (diskoa jaio zen garaiko pandemiari erreferentzia eginez) eta errepertorio osoan zehar, bai bertso kriptikoak bai bikotearen umore sarkastiko hain bereizgarriak testuek ekarriko dizkiguten istorio eta lekuak kohesionatzen dituzte. Ustekabeko pop parajeak, taldearen izenari justizia egiten diotenak (une erabakigarrian ehiztariak huts egiten duen kartutxoen marka, Franquinen ‘Ideés noires’ komiki mitikoaren parte dena) eta bereziki une ia gotiko batzuetan (Un cuento de hadas), baita apokaliptikoetan ere (Nachthexen), non, bere tinbrika industrialagatik, musikak gure giza izaera huts eginari dei egiten dion, sinesmenen, fedearen eta, oro har, gaur egun modu dualean hautematen dugun mundu baten bilakaera ikusteak sortzen duen ziurgabetasun eta segurtasun ezaren krisia bikain zedarrituz. Mundu horrekin makroz eta mikroz erlazionatzen gara aldi berean, duela urte batzuk imajinaezinak ziren ispilu-formen bidez adieraziz, eta gainbehera neoliberal nabarmenak kolapsora hurbilduz.
Ibilbide liluragarria, erredentzio gisa, eta, besteak beste, gerra-komikiaren erreferentziak (Brujas de la noche), Karl Marxen bizitza pertsonal lazgarriaren atzera begirako bat (Tréveris), irabazten dutenen itzalaren erretratua (El karma del tiburón blanco), gazteen maitasun-zoritxar ilunen bat (Lomas del Rey) eta epopeia amerikar tragikomiko bat (La siesta del burro). Harrapazank! JC-ren hitzetan -Saiatu naiz kasketan ez erortzen, irtenbiderik gabeko kalez
