Noizean behin talenturen batek dirdir egiten du erresistitzen duen bezainbeste, naturaren aurka doa eta aurre egiten dio besteek berengandik espero dutenari. Kasu horietako bat da Casadelava.
Urtetan oin-puntetan ibili izan da Ramon Ayala musikaren munduan (lehenik Färo-Dokument izenez, ondoren Casadelava). Zenbait kontzertu, maketa bat edo beste, baina berez generoa erabiltzen zuen katarsi propioa bilatzeko, bere irudimenean aspaldidanik geldirik zirauten istorioak askatzeko.
Urrezko Mendeko poesia mistikoaren espiritualtasun eta erotismoarekiko liluraz sortua, ‘Últimas canciones’, argitaratu duen EP bakarra, belarrian xuxurla lizun baten kategoriara iristen da, irriaren leherketa eta ondorengo dirdir nostalgiko eta sexya, begirada probintziazkoaren begi gaztainkaretan… Pieza hauen ekintzak eta aitorpenak anekdota hutsa dira, berba da axola duena. Ayalak egiarekin duen konpromisoa.
