2010ean ‘Cuatro canciones’ EPa argitaratu zuen arren -‘Mil Espejos/Alarma nuclear’ singlearen ondoren-, urte batzuk geroago Bartzelonan lurreratu zen arte ez zuen Saul Ibañezen proiektu pertsonalak behin betiko forma hartu. Orduz geroztik, ‘El desierto’, ‘Ropa de diario’ eta ‘Noventa pastillas’ poema-liburuen egilea, baita ‘La violencia en Nick Cave’ saioarena ere, hiru gizarte sendoko kide izatera pasa da taldea Ernest Gomez (Salina, Wann) eta Guillem Bonet (Mardemarmo) musikariekin.
Behin betiko hirukote finkatuta, Lullavyk 2014an ‘Conjuro’ (Martinete) argitaratu zuen, alde osoan punk rockaren atea irekitzen duen singlea, jarraian eta kontzertuz kontzertu, makineria koipeztatzen amaitzeko, baita Ibañezen ahotsa goratzeko ere, ‘Ruina’ (2017) lanean lehen aldiz porturatzen den itsasontziaren bela nagusia. Post hardcore ariketa bizia, nerbioa pil-pilean eta aditz zorrotzarekin, errukirik gabe hezurrera zuzenean min egitera doala dirudien kantutegia.
Disko honi 2020an jarraipena eman dio ‘Garabato’ bere bigarren estudioko lanak, kasu honetan beste rock talde batekin partekatua, Conjunto podenco. ‘Garabato’ bi talde senideturen arteko topagunea da, lagun talde baten artean partekatutako unibertsoa, sentikortasunez eta lan egiteko modu osagarri batez, tresna bikain bat ematen diguna, heterogeneoa baina obra bakar baten moduan funtzionatzen duena. Lan herkuleoa, album larria.
