Nunofyrbeeswax-ekin duen split zinta batekin, 2021ean argitaratua, eta laster kaleratuko den album batekin, Jejeje-ren musika sinbolista eta dotorezia bikainekoa da, baina, bere izenaren onomatopeiak adierazten duen bezala, minimalismoak eragin ohi duen lehen inpresio hermetiko horren atzean, Jejejek elokuentzia kontzeptual bat eta ikuspegi ebokatzaile aparta ezkutatzen ditu.
Zutoia Riosek (Muerte y destrucción, El relevo alemán), Jordi Tostek (Parmesano, Nunofyrbeeswax) eta Itacatek (Roto) osatzen duten hirukote berlindarrak halako art-rock melodiko iheskor bat egiten du, metrika monolitiko eta sotilki bihurri edo ebakitzaileen gainean zamalkatzen dena.
Horrela, naturaltasun osoz, haiekin gauza ez balitz bezala, Jejeje-k post-punkaren kontraste-paleta gainditzea eta hieratismotik efektu hipnotizatzailea ateratzea lortzen dute. Bere musikak paralisira daramaten errekastoak itxuraldatzen eta delineatzen ditu.